Het is belangrijk dat Alongsiders worden gemotiveerd door liefde en geïnspireerd (letterlijk: vervuld door de Geest van Christus) in plaats van door geld of de belofte van beloningen of, nog verontrustender, schaamte, schuld of verplichting. Om deze reden betalen of subsidiëren we Alongsiders niet direct of indirect.
Weeskinderen en kwetsbare kinderen hebben dringend behoefte aan liefde, en onvoorwaardelijke liefde kan niet worden gekocht, verkocht of opgewekt, maar moet worden gekozen. Het leiderschap van Alongsiders bidt dat God onder de jongeren beweegt, praat met hen over het goede nieuws in Christus en deelt verhalen die hen zullen inspireren.
Bekijk door die bril eens de volgende hedendaagse gelijkenis:
'Er was eens een oude man met een mangoboom. Hij werd moe van van de lokale kinderen die steeds zijn mango's stalen, dus op een dag verzamelde hij ze bij elkaar en zei: 'Ik geef jullie allemaal wat geld om mijn mango's te plukken.' De kinderen zeiden: 'Dit is geweldig! We mogen zijn mango's plukken en opeten EN ervoor betaald worden!” Het jaar daarop kwamen de kinderen terug en vroegen de man om dit nog een keer te doen, maar hij zei: 'Nee, ik heb geen geld voor je.' De kinderen antwoordden: 'Nou, als je ons niet gaat betalen, dan weigeren wij je mango's te plukken.' De man ging glimlachend zijn huis weer binnen. Zijn mango's waren weer veilig.'
In het begin waren de kinderen gemotiveerd door hun liefde voor mango's, maar toen de man ze begon te betalen, werden ze in plaats daarvan gemotiveerd door geld. Maar al te vaak betalen kerkelijke bedieningen en zendingsorganisaties voor of subsidiëren ze dingen die christenen vrijwillig hadden moeten doen. Dit kan op korte termijn resultaten opleveren, maar uiteindelijk ontdekken leiders dat ze niemand kunnen laten leiden, dienen of deelnemen aan een trainingsbijeenkomst zonder betaald te worden. Hele kerken verdwijnen als de financiering ophoudt, en zendingswerkers geven dit de schuld van de lokale bevolking.
Toch hebben de zendelingen en ontwikkelingswerkers mensen opgeleid om op deze manier te denken. Elk jaar bezoeken korte-termijnteams uit het buitenland Cambodja. Sommige zijn goed gepland, andere zijn slecht doordacht. Ze kunnen rondtoeren en lokale kerken bezoeken. Ze kunnen prediken en lesgeven en onderweg kunnen ze projecten initiëren: putten, kerkgebouwen en klaslokalen. Ze kunnen lokale mensen aanstellen om de projecten te beheren, en ze kunnen geld achterlaten om de materialen, arbeiders en managers te betalen. Als gevolg hiervan hebben ze Cambodjanen in de rij staan om elk jaar te 'dienen' wanneer ze komen. Bovendien worden projecten die lokale kerken zelf zouden kunnen uitvoeren, regelmatig stopgezet in de hoop dat het team voor volgend jaar voor hen zal betalen. Sommige projecten die deze teams initiëren, worden goed uitgevoerd tegen een eerlijke prijs; andere worden slecht gedaan omdat de managers het minimum doen, de vergoeding in eigen zak steken en zich concentreren op het schrijven van schitterende rapporten. Als alles is gezegd en gedaan, zijn er te veel lege gebouwen en afgebroken putten die in het begin niet echt nodig waren. En de lokale bevolking leert een transactionele benadering van service te krijgen die als volgt gaat: wanneer je een goede daad wilt doen, vind je iemand anders om ervoor te betalen.
Geïnspireerd en geleid door de Geest, worden Alongsiders gemotiveerd door liefde en genegenheid en kunnen ze een transformationele benadering van dienstverlening omarmen in plaats van een transactionele benadering. Door deel te nemen aan het werk van de Geest van God, ervaren Alongsiders het leven en de vreugde, wat hen motiveert om jarenlang samen met een kwetsbaar kind te wandelen.
>>> terug naar de training <<<
(Met toestemming overgenomen uit: ‘The Alongsiders Story - equipping one generation to reach the next’ door Craig Greenfield en Andy Gray)
