De Alongsidersbeweging verlangt ernaar om kwetsbare kinderen sociaal, emotioneel, mentaal, fysiek en spiritueel te zien herstellen en transformeren, zodat ze als hele mensen kunnen leven. Deze transformatie en herstel zal van invloed zijn op relaties binnen familie en de plek waar zij leven, evenals op de systemen en structuren rond die relaties. Elke discipelschapsbeweging die zich bezighoudt met herstel, moet aandacht besteden aan conflicten tussen ouders of buren, het onvermogen van een kind om naar school te gaan of voldoende voeding te krijgen, een virus dat de bevolking raakt of de uitbuiting van de medewerkers binnen een bedrijf.
Hoewel spirituele transformatie deel uitmaakt van het leven als hele mens, is het niet altijd de plek om te beginnen. Soms vragen Alongsiders of het beter is om een ander broertje of zusje te kiezen als hun huidige broer niet wil bidden of naar de kerk wil gaan. Toch is het belangrijk voor Alongsiders om de liefde van Jezus te kennen door deze geduldig te beoefenen, zodat de kleine broers en zussen die liefde vrij kunnen ervaren, zonder oordeel of verwachting.
Een Alongsider uit Cambodja vertelde dat hij het eerste jaar blij was te zien dat zijn broertje zijn handen begon te wassen voordat hij ging eten. Zijn kleine broertje komt uit een boeddhistische en arme familie. Ze leven in moeilijke omstandigheden en de ouders hebben vaak een conflict. Het lijkt misschien een heel kleine stap dat de jongen zijn handen begon te wassen, maar zijn Alongsider erkende dat het ertoe deed. En, veelbetekenend, direct na het praten over de hygiëne van de jongen, noemde de Alongsider zijn groei in geloof. Hij behandelde zijn kleine broertje natuurlijk op een holistische manier, misschien omdat hij opgroeide en tot geloof kwam in dezelfde economisch arme gemeenschap.
Een andere Alongsider deelt over een elfjarig meisje, Piya, die niet naar school kon gaan omdat ze thuis moest blijven om voor haar jongere broers en zussen te zorgen. Haar moeder is een boer en als ze niet elke dag naar de velden ging en werkte, kon ze de kinderen niet voeden en het gezin niet bij elkaar houden. Piyas Alongsider sprak met haar moeder en ze bedachten een oplossing zodat Piya lessen kon volgen. Maar toen kwamen ze een andere uitdaging tegen: Piya wilde niet naar school omdat ze zich schaamde. De andere meisjes konden zien dat ze erg arm was en dat haar schooluniform vies en oud was, dus ze behandelden haar slecht. Uiteindelijk bleef Piya naar school gaan omdat haar Alongsider haar consequent aanmoedigde. Een deel van die aanmoediging was onder meer haar helpen om te wassen en zich schoon te voelen. Piyas Alongsider praat ook met haar over geloof en bidt voor haar. Op zondag gaan ze vaak samen naar de plaatselijke kerk. Hun relatie is een voorbeeld van holistische liefde en discipelschap in actie.
>>> terug naar de training <<<
(Met toestemming overgenomen uit: ‘The Alongsiders Story - equipping one generation to reach the next’ door Craig Greenfield en Andy Gray)
